yaxşı yaq

См. также в других словарях:

• yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şən — 1. sif. Sevinc, sevincli, şad, məmnun. <Sevda:> Güldükcə günəş mən də gülərdim; Şən könlümü azadə dilərdim. H. C.. Böyük günlər, şanlı günlər, şən günlər; Yoluna düşən günlər; Hələ qarşımızdadır. M. Müş.. 2. bax şan 1. Getdi şənimiz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• işləmək — f. 1. İş görmək, bir işlə məşğul olmaq, çalışmaq, əməyini tətbiq etmək. Tarlada işləmək. Əkində işləmək. Evdə işləmək. Axşamlar işləmək. – O saat bilinirdi ki, sədr arabaçının vicdanla və hamıdan yaxşı işlədiyinə tamamilə arxayın idi. M. Hüs..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şərəf — is. <ər.> 1. İnsanın ictimai və şəxsi davranışında tutduğu mənəvi əxlaqi prinsiplərin məcmusu; mənəvi yüksəklik, ululuq, heysiyyət. Şərəfini qorumaq. – Ədəbdən, elmdən gər feyziyab olsa əvamünnas; Düşər şənü şərəfdən mollalar, işanlar,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• əməlli — sif. və zərf Yaxşı, layiqli, ləyaqətli. Əməlli hədiyyə. Əməlli işləmək. – <Mozalanbəy:> Ancaq «Molla Nəsrəddin» qəzetinin yazısını gözüm əməlli seçmir. Ə. H.. <Əcəb xalanın> nə gözü yaxşı görürdü, nə də qulağı əməlli eşidirdi. S. H..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• məkarim — ə. «məkrəmət» c. 1) nəcib əməllər, yaxşı işlər; 2) t. tərifəlayiq xidmət, təqdir olunmalı iş; ləyaqət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• məkrəmət — ə. 1) ləyaqət, hörmət; 2) tərifəlayiq xidmət, təriflənməli iş; 3) nəcib rəftar, yaxşı iş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• çirkin — sif. l. Gözəl olmayan, gözə, qulağa xoş gəlməyən: kifir, eybəcər, bədləkər. Çirkin üz. Çirkin səs. – <Məşədi İbad:> İnsanın zahiri nə qədər çirkin olsa, batini bir o qədər gözəl olar. Ü. H.. <Məşədi Fatma ərinə:> Sən yaxşı bilirsən ki …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• insani — sif. <ər.> İnsana xas olan, insana aid olan; bəşəri. Yüksək insani ləyaqət. – Cabbarlının qəhrəmanları nəcib insani hisslərə malikdirlər. M. A.. Veysin yaxşı evdə rahat və gözəl yaşamaq meyli ən insani meyildir. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti